ಮಂಗಳವಾರ, ಜುಲೈ 5, 2011

ಆ ನಿನ್ನ ಕಪ್ಪು ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಕೂದಲ ಘಮ

ನಿನ್ನ ಕೂದಲ ಆ ಘಮ ಇಂದಿಗೂ ನನಗೆ ರೋಮಾಂಚನವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.

ಲವ್ ಅಟ್ ಪಸ್ಟ ಸೈಟ್ ಅಂತಾ ಏನೇನೋ ಹೇಳಿದರೂ ನನಗೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಮೊದಲು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದು ಆ ನಿನ್ನ ಕಪ್ಪನೆಯ ಕಪ್ಪು ಕೂದಲಿಗೆ ಅನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇ.

ನೆನಪು ಇರಬಹುದು ಅಂದು ನಾನು ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಮೋಲಿಯಾಗಿ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೋಗುವ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಗ ಅವಸರ ಅವಸರವಾಗಿ ಬಸ್ ಮುಂದೆ ಹೋಗಲು ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಏಕ್ ದಮ್ ಬಸ್ ನ್ನು ಹತ್ತಿ ಅಷ್ಟೇ ಪಾಸ್ಟ್ ಆಗಿ ಮುಂದಿನ ಕಾಲಿ ಸೀಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಾಗ ನಿನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಆ ಮುಂಜಾನೆಯ ತಂಗಾಳಿಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಬಂದಂತಹ ಆ ಒಂದು ಘಮ ನನ್ನನ್ನು ಹುಚ್ಚನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು.

ನಿನ್ನನ್ನು ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಹೇಗೆ ನಿನ್ನ ಆ ಒಂದು ಮುಗ್ಧ ಮುಖವನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಲಿ.. ಹೇಗೆ ನೋಡಲಿ.. ಎಂದು ಮನಸ್ಸು ತವಕಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಯಾರಾಪ್ಪಾ ಈ ಹುಡುಗಿ ಹೊಸದಾಗಿ ನಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಸೇರಿರುವ ಆಗಿದೆ.. ಇಷ್ಟು ದಿನ ನಾನು ನೋಡಿರುವ ಹಾಗೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ನನ್ನ ಮನದ ತುಂಬ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸಿ ಯೋಚಿಸಿ ತಲ್ಲಣಿಸಿದೆ.

ನೀನು ಅಂದು ಹಸಿ ಹಸಿಯಾಗಿ ಕೂದಲಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಕೂದಲನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟದೇ ಹಾಗೆಯೇ ಒಣಗಳು ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವುದು. ಆ ಮುಂಗರಳುಗಳು ಬಸ್ಸಿನ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಗಾಳಿಗೆ ಹಾಗೆ ಹೀಗೆ ತೂಯ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು. ನೀನು ಎನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸದೇ ಇದ್ದದ್ದು. ನನ್ನನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕುತೂಹಲಿಗನಾಗಿ ಮಾಡಿತು. ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಘಂಟೆ ಕಾಯಬೇಕಲ್ಲಪ್ಪ ಈ ಹುಡುಗಿಯ ಮುಖ ಪರಿಚಯಕ್ಕೆ ಎಂದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ತಾಳ್ಮೆಯನ್ನು ಕೂಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೆ.

ಆ ಮೊದಲ ದಿನದ ಆ ನಿನ್ನ ಬೇಟಿ ಈ ನಿನ್ನ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಆಯಿತು ಅಂದರೇ ಈಗಲೂ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಏನೂ ಹುಚ್ಚನಪ್ಪಾ ಅನ್ನುತಿರುತ್ತೀಯ. ಈ ಪ್ರೀತಿ ಅಂದರೇ ಒಂದು ಹುಚ್ಚೆ ಅಲ್ಲವಾ? ಇದಕ್ಕೆ ಮದ್ದು ಮುದ್ದು ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರವೇನೋ?

ಬಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ನೀನು ಮೊದಲು ಇಳಿದು ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ಅದೇ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದ ಕ್ಯೂಬಿಕಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕೂರುವ ಮಾನಸಿಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆ. ನಾನಂತೋ ನಿನ್ನನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಲೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಆ ದಿನ ಪೂರ್ತಿ.

ಊರಿಗೆ ಬಂದವಳು ನೀರಿಗೆ ಬರದೇ ಇರುತ್ತಾಳಾ ಎಂಬಂತೆ ಆ ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲಿಯೇ ಕಾದು ಕಾದು ನಿಟ್ಟುಸಿರುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಬಂತು.

ಮಾರನೇಯ ದಿನ ಮುಂಜಾನೆ ನೀನೇ ಮೂದಲು ಬಸ್ ಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿರುವುದು ಕಂಡು ತುಂಬ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.




ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಂದರವಾಗಿರುವ ಹುಡುಗಿಯರ ಕೂದಲು ಸುಂದರವಾಗಿರಲೇಬೇಕು. ನೀನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಲಕ್ಷಣವಾದ ಗಂಭೀರವಾದ ಹುಡುಗಿಯೇ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ಇಂದು ನಿಜವಾಗಿತ್ತು.

ಆದರೇ ಹೇಗೆ ನಿನ್ನ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಮಾನಸಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದರೇ ಅವಳಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿತ್ತೇನು. ಆದರೇ ಅವಳನ್ನು ಕೇಳುವುದು ಮತ್ತೇ ಅವಳಿಗೋ ತರಾವೇರಿ ಕುತೂಹಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಅವುಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಉತ್ತರ ಕೂಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅಂದು ಬಸ್ಸ್ ಬರುವವರೆಗೆ ನಿನ್ನ ನೋಡುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನೇನೋ ಕನಸನ್ನು ಕಂಡುಬಿಟ್ಟೆನೇನೋ? ಈಗ ನೆನಸಿಕೊಂಡರೇ ನಗು ಬರುತ್ತೇ.

ನೋಡಮ್ಮ ನಿಮ್ಮಂತಹ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಕಂಡು ಮೊದಲ ನೋಟಕ್ಕೆ ಹುಡುಗರು ಯಾವ ಲೇವಲ್ಲಿಗೆ ಹುಚ್ಚರಾಗುತ್ತಾರೆ ಅಂತಾ!

ನನಗೆ ಈಗಲೂ ಕುತೂಹಲ ಆ ದೇವರು ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರನ್ನು ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅದ್ದುಬಸ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅಥಾವ ಒಂದು ಕಂಟ್ರೋಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನೇ ಏನೋ ಅಂಥ.

ಹುಡುಗರು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳೂತ್ತಾರೆ... ನಾನು ಪೂಲ್ ಬಿಂದಾಸ್.. ಏನಾದರೂ ಕೇರ್ ಮಾಡಲ್ಲ... ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ. ಆದರೇ ತಾನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟ ಹುಡುಗಿಗೆ ತನ್ನ ಮನದ ಭಾವನೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲೂ ಪಡುವ ಕಷ್ಟವನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಆ ದೇವರಿಗೂ ಪ್ರೀಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇನೋ.

ಮೊದಲ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾನು ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟ... ಅದು ಮೂರು ವಾರ ಇಡಿದಿರುಬೇಕು ಅಲ್ಲವಾ..

ಆ ದಿನ ಬಂದಿದ್ದು ದೇವರು ನಮ್ಮೀಬ್ಬರನ್ನು ನೋಡಿ ಇನ್ನೂ ಕಾಯಿಸಬಾರದು ಎಂದು ತಾನೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದಂತಾಗಿತ್ತು.

ಮಾನಸಿಯ ಗೈರು ಹಾಜರಿ ನನಗೆ ವರದಾನವಾಗಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ನೀನು ಅತ್ತಾ ಇತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ.. ಬೇಜಾರಾಗಿತ್ತೇನೋ.. ಅಂದು ಬಸ್ ಸಹ ಸರಿಯಾದ ವೇಳೆಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನೊಬ್ಬನೇ ನಿಂತುಕೊಂಡು ನಿನ್ನನ್ನು ಬಸ್ಸ್ ಬರುವ ದಾರಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇ... ನೀನು "ರೀ ಬಸ್ ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಬರುತ್ತೇ ಏನೋ ಗೊತ್ತಾ" ಆ ಮಾತೇ ಮುತ್ತು ಎನಿಸಿತ್ತು.

ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಂದರವಾಗಿರುವ ಹುಡುಗಿಯರ ದ್ವನಿಯು ಸಹ ಕೇಳಲು ಕರ್ಣಾನಂದವಾಗಿರುತ್ತೇನೋ...

ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು ಅನಿಸುತ್ತದೆ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಮಾತುಕತೆ.. ನನಗೋ ವಿಪರೀತವಾದ ಸಂಕೋಚ.. ಅತಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿದರೇ ಎಲ್ಲಿ ಈ ಹುಡುಗಿ ತಪ್ಪು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವಳೋ ಅಂತಾ..

ಅಲ್ಲವಾ ಹುಡುಗಿಯರು ಹುಡುಗರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮೊದಲ ನೋಟದಲ್ಲಿಯೇ ಅಳೆದುಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಅಂಥ ನನ್ನ ಆ ಗೆಳೆಯ ಯಾವಾಗಲೂ ಹೇಳಿದ ನೆನಪು ಬೇರೆ. ಮತ್ತೇ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೇ ಅತಿ ಮಾಡಿದರೇ ಇವಳಿಗೆ ಅನುಮಾನ ಬಂದುಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಾ ಕಟ್ ಮಾಡಿದರೇ ಏನೂ ಮಾಡುವುದು ಎಂಬ ಭಯ..

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸತತ ಮೂರುವರೇ ತಿಂಗಳು ಎಷ್ಟು ಬೇಕು ಅಷ್ಟು ಕ್ಯಾಸ್ ವೆಲಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದು. ಹಾಗೆಯೇ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಿನ್ನ ಅಭಿರುಚಿಯ ಬಗ್ಗೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ತಿಳಿಸುತ್ತಾ ನಿನಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದೇ.. ಅಬ್ಬಾ ಎಷ್ಟೋಂದು ಕಷ್ಟ ಅಲ್ಲವಾ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಂಬುದು..

ನನಗೆ ಮೊದಲ ದಿನವೇ ನನ್ನ ಸಿಕ್ಸ್ ಸೇನ್ಸ್ ಹೇಳಿತ್ತು ಹುಡುಗಿಗೆ ಯಾರು ಬಾಯ್ ಪ್ರೇಂಡ್ ಇಲ್ಲ ಅಂಥ ಅದು ನಿಜವಾಗಿತ್ತು.

ನಾವು ಹುಡುಗರೋ ಚೆನ್ನಾಗಿರುವ ಹುಡುಗಿಯರುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ನಿಲುಕದ ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಅಂತಾ! ಅದರ ಕನಸು ಕಾಣಬೇಡ ಮಗಾ! ಎಂದು.

ಆದರೇ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟ ಸಿಕ್ಕಪಟ್ಟೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತೇ. "ಇಂದು ಸಂಜೆ ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ ನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಸಿಗುತ್ತಿರಾ ಕಾಫಿಗೆ.. ಮಾನಸಿ ಯಾಕೋ ಇಂದು ಬಂದಿಲ್ಲ... ನಾನು ಒಂಟಿ.. " ಎಂಬ ಮೇಸೆಜ್ ನೋಡಿದಾಗ ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಎಷ್ಟೊಂದು ಆನಂದವಾಗಿತ್ತು ಎಂದರೇ ವರ್ಣಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ!

ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಬದಿಗೆ ಇಟ್ಟು ಅಂದು ಸಂಜೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬೇಟಿ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ... ಕ್ಯಾಂಟಿನ್ ಗೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಬಂದರೇ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲಾ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಭೀತಿ.. ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಎಲ್ಲಾರ ಕಣ್ಣು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಂದು ಇತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ... ಅದೇ ಮೊದಲ ಬೇಟಿ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಒಬ್ಬಳೇ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆ. ಅದು ಅಷ್ಟು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಮಾತನ್ನಾಡಿದ್ದು ಎಂಬುದು. ಅದು ಒಂದು ಮರೆಯಲಾರದ ಕ್ಷಣ...

ಆಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೀನು ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಟಿನನಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದುದು.. ಬಸ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದದು.. ಮತ್ತು ಈ ನನ್ನ ಆಫೀಸ್ ಗೆಳೆಯರೋ ಆಗಲೇ ಏನಮ್ಮಾ ಲವ್ವಾ? ಎಂದು ಅಣಿಕಿಸುತ್ತಿದ್ದದು.. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗಿಯನ್ನೇ ಹುಡುಕಿದಿಯಾ ಎಂದು ಹೇಳುವವರೂ.. ಅಯ್ಯೋ ನಾನು ನಿನಗೆ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಮನದ ಭಾವನೆಯನ್ನೇ ಹೇಳಿ ಇಲ್ಲವಲ್ಲಾ ಎಂಬ ತವಕಾ...

ನನಗಂತೋ ಗೊತ್ತು ನಾನೇ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ನುಡಿಯನ್ನು ನಿನಗೆ ಮೊದಲು ತಿಳಿಸಬೇಕು ಎಂದು. ಆದರೇ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸುವುದು.. ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಹೇಗೆ.. ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ಯೋಚಿಸಿ ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ನಿದ್ರೆಯೇ ಬರದಾಂತಾಗಿತ್ತು.

ಆದರೋ ಆ ದಿನ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇ.. ಹೇಳೆ ಬಿಡಬೇಕು ಎಂದು..

ಅಂದು ನೀನು ಆ ಹಸಿರು ಚೋಡಿದಾರದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು.. ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೂಯ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ನಿನ್ನ ನವೀರಾದ ಕೂದಲುಗಳು.. ಮುಖದಲ್ಲಿರುವ ಆ ನಿನ್ನ ಕಿರು ನಗೆ ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕಾರಣಗಳು.. ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧರಿಸದ ಆ ಮಾತಿಗೆ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ಕೋರುತ್ತಿವೆ ಅನಿಸಿತು..

ನಾನು ಹೇಳಿದ ಮಾತಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮೌನ ಮತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾ ರೀತಿ ಈ ಹುಡುಗಿ ಮೊದಲೇ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ಧರಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವಂತಿದೆ ಅನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು..

ಆಮೇಲಿನದ್ದೂ ಎಲ್ಲಾ ಒಂದು ಸುಂದರ ಕನಸು ಅಲ್ಲವಾ!

ಆದರೇ ಆ ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ದಿನದ ಕಪ್ಪು ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಕೂದಲ ಘಮದ ಘಮ ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಲಿದೆ!!

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ