ಸಾವಿರ ಸಾಲುಗಳು ಹೇಳುವುದನ್ನು ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಮಾತ್ರ ಹೇಳುವುದು.
ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಕಲಿಸಿದರೇ ಕಲಿಯುವುದು ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಅಭ್ಯಾಸ. ಆದರೇ ಈ ಮಗು ಯಾರು ಕಲಿಸದೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ಚೆಂದವಾಗಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅಚ್ಚರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಏನನ್ನಾದರೂ ನೋಡಿದರೇ ಅದನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಯಾವುದೇ ಚಿತ್ತು ಕಾಟು ಇಲ್ಲದೇ ಬರೆಯುವುದು. ಗೆರೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಇಚ್ಚೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪುಟ ಪೂರ್ಣ ಚಿತ್ರಿಸುವುದು ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬಂದ ಕಲೆ, ಪ್ರತಿಭೆಯೇ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ಅದು ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸುವ ಒಂದು ವಿಧಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಆದರೇ ಅದೇ ದೊಡ್ಡವರಾಗುತ್ತಾ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಮೂಲೆಗುಂಪು ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಪುನಃ ಅವರ ಶಿಕ್ಷಣವೇ.ತಮ್ಮ ಓದುವ ಬರೆಯುವ ಬ್ಯಸಿ ಲೈಪ್. ಕಲೆಗಾಗಿ ಮೀಸಲಾದ ಯಾವ ಸಮಯವು ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ತಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮರೆತು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಗುರುತಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕನಾದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಕೊಡಿಸಿದರೇ ಅವರು ಇನ್ನೂ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತನ್ನ ಮೊದಲ ಕಲೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ಆದರೇ ಈ ನಮ್ಮ ಮಗುವಿಗೆ ನಾವು ಯಾರೂ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ.
ಆದರೇ ಅವನು ಮೊದ ಮೊದಲು ಟಿ. ವಿ ಯಲಿ ನೋಡಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳಾದ ಹುಲಿ, ಸಿಂಹ, ಹಸು ಇತ್ಯಾದಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ನಿತ್ಯ ತೊಡಗುತ್ತಿದ್ದ.
ದಿನದಲ್ಲಿ ಒಂದೇರಡು ಭಾರಿಯಾದರೂ ಅದೇ ಹೀಗಾಗಲೇ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಚಿತ್ರವನ್ನು ವಿವಿಧ ಭಂಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.
ಅವನಿಗೆ ಡೈನೊಸಾರ್ ಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಿ ಬಣ್ಣ ಹಾಕುವುದರಲ್ಲಿ ಏನೋ ಮಹಾ ಸಂತೋಷ. ತಾನು ಯಾವುದೇ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವಾಗಲೂ ಯಾವೊಂದು ಗೆರೆಯನ್ನು ಹಳಿಸುವುದಾಗಲಿ, ಪುನರ್ ರಚಿಸುವುದಾಗಲಿ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂಥ ನಾಜೂಕಾಗಿ ಬರೆದು ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಮನಕ್ಕೆ ಬಂದ ಯಾವುದೇ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಹಾಳೆಯಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವರ್ಣಮಯವಾಗಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡುವುದೇ ಸೌಂದರ್ಯ!
ಇದೀಷ್ಟನ್ನು ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೇ ನಮಗೆ (ಹಬ್ಬ) ಅಬ್ಬಾವೆನಿಸುತ್ತದೆ.
ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಯಾವುದೇ ಚಿಕ್ಕ ಚಿತ್ರವನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಕ್ಯಾನ್ ವಾಸ್ ನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬರೆದು ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿಸುವ ಈ ತಿಕ್ಷ್ಣ ಕಲೆ ಕಂಡರೇ ಇದೊಂದು ವರದಾನವೇ ಸರಿ.
ನಮಗೇನಾದರೂ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದರೇ ಎಷ್ಟೊ ಭಾರಿ ಬರೆದು ಹಳಿಸಿ ಬರೆದು ಮತ್ತೆ ಹಳಿಸಿ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ. ಆದರೇ ಈ ಮಗುವಿಗೆ ಅದು ನೀರು ಕುಡಿದಷ್ಟು ಸುಲಭ. ಅವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಕು. ಅದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಂತ್ರ ದೊಡ್ಡವರಾದ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾವು ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಹೆಚ್ಚುಶ್ರಮಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಶ್ರಮ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ನಮಗೆ ಚಿತ್ರ ಅಂದರೇ ಅದು ಇದು. ಚಿತ್ರ ಈ ಬಗೆಯದ್ದು ಆ ಬಗೆಯದ್ದು ಎಂಬ ವರ್ಗಿಕರಣದಲ್ಲಿ ಕೂರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೇ ಈ ಮಗುವಿಗೆ ತನ್ನ ಖುಷಿಯ ತನ್ನಿಚ್ಚೆಯ ಚಿತ್ರ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟೆ. ತನಗೆ ಪ್ರೀಯವಾದದ್ದನ್ನು ಹಾಳೆಯ ತುಂಬ ಬರೆದು ನಲಿಯಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು.
ಇದನ್ನು ಹೀಗೆಯೇ ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರೇ. ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡಿದರೇ ಇನ್ನೂ ತುಂಬ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಆದರೇ ಈ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ.. ಅದು ಈ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಪೋಷಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಮ್ಮಂತಹ ಹೆತ್ತವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅದು ಹೇಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಹೀಗೆ ಹಲವು ಬಗೆಯ ಬೈ ಬರ್ತ್ ಪ್ರತಿಭೆಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲೂ ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗಲೇ ಗುರುತಿಸಿ ನೀರೆರೆದಾಗ ಮಾತ್ರ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಆದರಲ್ಲಿಯೇ ದಿ ಬೆಸ್ಟ್ ಅನಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಆದರೇ ನಾವುಗಳು ಅದೇ ಹಳೆಯ ಮಾಡೆಲ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ, ಅಂಕ, ಸಿಲಬಸ್ ಎಂದುಕೊಂಡು ಪುಸ್ತಕ ಪಾಂಡಿತ್ಯಗಾರರನ್ನಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಮಾಡಿ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ಈ ರೀತಿಯ ಮನುಷ್ಯ ರೂಡಿತ ಕಲೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಕಂಡು ಕಾಣದವರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಡೆಗಣಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಮುಂದಾಗುತ್ತಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ!
