ಇಲ್ಲ ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಅವನ ಬಾಯಿಂದಲೇ ಕೇಳಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.
ನನಗೋ ತುಂಬ ಕುತೂಹಲ ಯಾರಾದರೂ ಲವ್, ಪ್ರೇಮ ಎಂಬುವುದರಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿರುವವರನ್ನು ಕಂಡರೇ ತುಂಬ ಅಕ್ಕರೆ. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದನಲ್ಲಾ/ಬಿದ್ದಿದ್ದಳಲ್ಲಾ ಎಂದು ಅವರನ್ನು ದೇವರನ್ನು ನೋಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.
ಯಾರಾದರೂ ಸ್ನೇಹಿತರು ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಅವನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಚಹರೆ, ಮಾತು, ಕಥೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ. ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಹುಡುಗರ, ಹುಡುಗಿಯರ ಬಗ್ಗೆ ಸಿನಿಮಾ, ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಓದಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಈ ಮೇಟಿರಿಯಲ್ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದೀಯೇ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಹುಡುಗಿಯರು ಸಹಜವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಏನಂದರೂ ಸುಖ ಸುಮ್ಮನೆ ತಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರ ಬಳಿ ಬಾಯಿಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಹುಡುಗರು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ, ಎರಡನೇಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರೇಮದ ಗುಟ್ಟನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಿಳಿಯಪಡಿಸಲು ಕಾತುರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳುಗರು ಸಿಕ್ಕಿದರೇ ಇಂಚು ಇಂಚು ಕಥೆಯನ್ನು ಮನನವಾಗುವಂತೆ ತೆರೆದಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೇ ಹುಡುಗಿಯರು ಅವರ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರೇಮದ ಗುಟ್ಟನ್ನು ನನ್ನಾಣೆ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ತಿಳಿಯಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವರ ಎದೆಯ ಗೊಡಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಕಾಪಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ? (ಅಥವಾ ಹೆದರಿಕೆಯ??)
ನನಗಂತೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ. ಯಾರಾದರೂ ಕಾಸ ದೋಸ್ತ್ ಗಳ ಬಳಿ ಹುಡುಗಿಯರು ಸಹ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಜಗಜ್ಜಾಹೀರು ಮಾಡಿರಬಹುದೇನೋ? ಇದುವರೆಗೂ ಅಂಥ ಗೆಳೆತಿಯರು ನನ್ನ ಬಳಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಾನುರಾಗವನ್ನು ಹರಿದುಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ.
ಆದರೇ ಹುಡುಗಿಯರ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಏನೂ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗೇ ಗೊತ್ತಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಹುಡುಗಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಬಾಯ್ ಪ್ರೇಂಡ್ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದು. ಆದರೆ ಬೆಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಲು ಕುಡಿದರೇ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಸು ಗುಸಾ, ಪಿಸ ಪಿಸ,ಟಪ ಟಪಾ ಮಾತು-ಮೇಸೆಜ್ ಮಾಡುವುದು ಮೊದಲ ಮುನ್ನೂಚನೆಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸಾರಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಾವುಗಳು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು.ಈ ಹುಡುಗಿ ಹಾದಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು. ಗಮನಿಸಿ ಹುಡುಗಿಯರು ಬಾಯ್ ಪ್ರೇಂಡ್ ಹೊಂದಿದ್ದರೇ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯ್ತು. ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅವಳಿಗೆ ಅವನ ಗೆಳೆಯನೇ ಸಾಕ್ಷತ್ ದೇವರು. ಅವನ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಯವರು ಕವಡೆ ಕಾಸಿಗೂ ಕಿಮ್ಮತ್ತು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನ ಜಪಾನೇ ನಿತ್ಯ. ಅವನನ್ನು ಗೋಳು ಹೋಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮುಂಜಾನೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ರಾತ್ರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಬರುವ ವೇಳೆಯವರೆಗೂ ಅವನ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಮೇಸೆಜ್,ಪೋನ್ ಹೀಗೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಹುಡುಗನ ಪಾಡು ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹುಡುಗಿ ಹುಡುಗನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇರ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ?
ಹುಡುಗರು ಹುಡುಗಿಯರಿಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ (ಮೊದಲ?) ಪ್ರೇಮಕ್ಕಾಗಿ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದರೇ.. ದೇವರಾಣೆ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಈ ಎರಡು ಅಕ್ಷರಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಯಾರು ಕೊಟ್ಟರು ಗುರು?
ಪ್ರೇಮಿಗಳನ್ನು ಈ ಪ್ರೀತಿ ಏನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ? ಒಂದು ಅಕ್ಷರವನ್ನು ಬರೆಯದ ಹುಡುಗ ತನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ಹುಡುಗಿಗಾಗಿ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಾಲು ಪದ್ಯವನ್ನು ಓದದವನು ಹುಡುಗಿಗಾಗಿ ತಾನೇ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಪ್ರೇಮ ಕವನವನ್ನು ಗೀಚಲು ಪೆನ್ನು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾನೆ. ಅವಳಿಗಾಗಿ ಯಾವ ತ್ಯಾಗಕ್ಕಾದರೂ ಸಿದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನಲ್ಲ. ಅಬ್ಬಾ?
ಅಲ್ಲಾ ಹುಡುಗಿಯರು ಇದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಜೀವನ ಪಯಣವನ್ನು ಹೊಸ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ತವಕಿಸುವ ಪರಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ,ಎಲ್ಲಿ ಕಲಿತರು?
ಯಾವ ಗುರು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಿಲ್ಲದೆ ಕಲಿಯುವ ಏಕೈಕ ವಿಧ್ಯೆ ಅಂದರೇ "ಪ್ರೇಮ" ಮಾತ್ರ!
ವಯೋಸಹಜವಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ತರುಣ ತರುಣಿಯರಲ್ಲಿ ಮೊದ ಮೊದಲು ಆಕರ್ಷಣೆಯೆಂದೂ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಅದು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೇಮ ಎಂದು ತಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಎರಡು ದೇಹ ಒಂದೇ ಹೃದಯ ಎಂಬವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೂ ಒಬ್ಬರೂ ಬಿಡಲಾರದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಉಸಿರಾಗಿ ಬೆರತುಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ಎಂದೂ ಸಹ ಒಬ್ಬರ ಮುಖವನ್ನೊಬ್ಬರೂ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಕಂಡಿರಿದವರು.. ಅದು ಯಾವ ಮಾಯದಲ್ಲೋ ಸ್ನೇಹ, ಪರಿಚಯವೆಂದು ಶುರುವಾಗಿ ಪ್ರೇಮದ ಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರೂ ಸುಂದರ ಗೀತೆಯಾಗಿ ಮೀಡಿಯುತ್ತರಲ್ಲಾ?
ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೇ ಹೀಗೇನಾ ಎಂದು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ.. ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಲ್ಲಾ?
ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಗ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ .. ಇಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ..
ನಾವೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಭಾರಿ ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಜೊಡಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನ್ನಾಡಿರುತ್ತೇವೆ.. "ಅಲ್ಲಾ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಕುರುಡು ಎಂಬುದು ಇವರನ್ನು ಕಂಡೇ ಹೇಳಿರಬೇಕು. ನೋಡಿ ಆ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಕೈ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಮುಟ್ಟಬೇಕು. ಇವನೋ ಕಪ್ಪು ಕರಿಯ.. ಅದು ಹೇಗೆ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಆ ಪ್ರೇಮ ರಸ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿತೂ?"
ಹೀಗೆ ಜಾತಿ, ಮತ, ಚಹರೆ, ಗುಣಾವಾಗುಣ,ಅಂತಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೀರಿ ಹುಟ್ಟುವ ಆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅಚ್ಚರಿಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮಾಡುವವರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ದೇವರಿಗೆ ಸಮನಾದವರು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಒಂದು ಭಾವನೇ ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಅತಿ ಉನ್ನತವಾದ ಭಕ್ತಿಯೇ ಸರಿ.
ಆದರೇ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಗಳು ಗೆಲುವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವುವರೆಲ್ಲಾ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಲಿನ ಸಮಾಜ, ತಮ್ಮದೆಯಾದ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ತೀರಾಸ್ಕರಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಜಗತ್ತೇ ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಿಂತಂತೆ ಬಾಸವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಷಯಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಎದುರು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಿಲ್ಲಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಂತವರು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೇ ಅದಕ್ಕೆ ಎಳ್ಳು ನೀರು ಬಿಟ್ಟು ನಿತ್ಯ ಕೊರಗುತ್ತಲೇ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ದೂಡುತ್ತಾರೆ.
Oh Sorry! ಗೆಳೆಯನ ಕತೆಯನ್ನೆ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ! ಎಂದಾದರೂ ಒಮ್ಮೆ ಬರೆಯೋಣ..................!
ನನಗೋ ತುಂಬ ಕುತೂಹಲ ಯಾರಾದರೂ ಲವ್, ಪ್ರೇಮ ಎಂಬುವುದರಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿರುವವರನ್ನು ಕಂಡರೇ ತುಂಬ ಅಕ್ಕರೆ. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದನಲ್ಲಾ/ಬಿದ್ದಿದ್ದಳಲ್ಲಾ ಎಂದು ಅವರನ್ನು ದೇವರನ್ನು ನೋಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.
ಯಾರಾದರೂ ಸ್ನೇಹಿತರು ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಅವನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಚಹರೆ, ಮಾತು, ಕಥೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ. ಲವ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಹುಡುಗರ, ಹುಡುಗಿಯರ ಬಗ್ಗೆ ಸಿನಿಮಾ, ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಓದಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಈ ಮೇಟಿರಿಯಲ್ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದೀಯೇ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಹುಡುಗಿಯರು ಸಹಜವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಏನಂದರೂ ಸುಖ ಸುಮ್ಮನೆ ತಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರ ಬಳಿ ಬಾಯಿಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಹುಡುಗರು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ, ಎರಡನೇಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರೇಮದ ಗುಟ್ಟನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಿಳಿಯಪಡಿಸಲು ಕಾತುರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳುಗರು ಸಿಕ್ಕಿದರೇ ಇಂಚು ಇಂಚು ಕಥೆಯನ್ನು ಮನನವಾಗುವಂತೆ ತೆರೆದಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೇ ಹುಡುಗಿಯರು ಅವರ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರೇಮದ ಗುಟ್ಟನ್ನು ನನ್ನಾಣೆ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ತಿಳಿಯಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವರ ಎದೆಯ ಗೊಡಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಕಾಪಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ? (ಅಥವಾ ಹೆದರಿಕೆಯ??)
ನನಗಂತೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ. ಯಾರಾದರೂ ಕಾಸ ದೋಸ್ತ್ ಗಳ ಬಳಿ ಹುಡುಗಿಯರು ಸಹ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಜಗಜ್ಜಾಹೀರು ಮಾಡಿರಬಹುದೇನೋ? ಇದುವರೆಗೂ ಅಂಥ ಗೆಳೆತಿಯರು ನನ್ನ ಬಳಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಾನುರಾಗವನ್ನು ಹರಿದುಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ.
ಆದರೇ ಹುಡುಗಿಯರ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಏನೂ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗೇ ಗೊತ್ತಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಹುಡುಗಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಬಾಯ್ ಪ್ರೇಂಡ್ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದು. ಆದರೆ ಬೆಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಲು ಕುಡಿದರೇ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಸು ಗುಸಾ, ಪಿಸ ಪಿಸ,ಟಪ ಟಪಾ ಮಾತು-ಮೇಸೆಜ್ ಮಾಡುವುದು ಮೊದಲ ಮುನ್ನೂಚನೆಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸಾರಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಾವುಗಳು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು.ಈ ಹುಡುಗಿ ಹಾದಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು. ಗಮನಿಸಿ ಹುಡುಗಿಯರು ಬಾಯ್ ಪ್ರೇಂಡ್ ಹೊಂದಿದ್ದರೇ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯ್ತು. ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅವಳಿಗೆ ಅವನ ಗೆಳೆಯನೇ ಸಾಕ್ಷತ್ ದೇವರು. ಅವನ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಯವರು ಕವಡೆ ಕಾಸಿಗೂ ಕಿಮ್ಮತ್ತು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನ ಜಪಾನೇ ನಿತ್ಯ. ಅವನನ್ನು ಗೋಳು ಹೋಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮುಂಜಾನೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ರಾತ್ರಿ ದೆವ್ವಗಳು ಬರುವ ವೇಳೆಯವರೆಗೂ ಅವನ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಮೇಸೆಜ್,ಪೋನ್ ಹೀಗೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಹುಡುಗನ ಪಾಡು ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹುಡುಗಿ ಹುಡುಗನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇರ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ?
ಹುಡುಗರು ಹುಡುಗಿಯರಿಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ (ಮೊದಲ?) ಪ್ರೇಮಕ್ಕಾಗಿ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದರೇ.. ದೇವರಾಣೆ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಈ ಎರಡು ಅಕ್ಷರಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಯಾರು ಕೊಟ್ಟರು ಗುರು?
ಪ್ರೇಮಿಗಳನ್ನು ಈ ಪ್ರೀತಿ ಏನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ? ಒಂದು ಅಕ್ಷರವನ್ನು ಬರೆಯದ ಹುಡುಗ ತನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ಹುಡುಗಿಗಾಗಿ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಾಲು ಪದ್ಯವನ್ನು ಓದದವನು ಹುಡುಗಿಗಾಗಿ ತಾನೇ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಪ್ರೇಮ ಕವನವನ್ನು ಗೀಚಲು ಪೆನ್ನು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾನೆ. ಅವಳಿಗಾಗಿ ಯಾವ ತ್ಯಾಗಕ್ಕಾದರೂ ಸಿದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನಲ್ಲ. ಅಬ್ಬಾ?
ಅಲ್ಲಾ ಹುಡುಗಿಯರು ಇದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಜೀವನ ಪಯಣವನ್ನು ಹೊಸ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ತವಕಿಸುವ ಪರಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ,ಎಲ್ಲಿ ಕಲಿತರು?
ಯಾವ ಗುರು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಿಲ್ಲದೆ ಕಲಿಯುವ ಏಕೈಕ ವಿಧ್ಯೆ ಅಂದರೇ "ಪ್ರೇಮ" ಮಾತ್ರ!
ವಯೋಸಹಜವಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ತರುಣ ತರುಣಿಯರಲ್ಲಿ ಮೊದ ಮೊದಲು ಆಕರ್ಷಣೆಯೆಂದೂ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಅದು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೇಮ ಎಂದು ತಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಎರಡು ದೇಹ ಒಂದೇ ಹೃದಯ ಎಂಬವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೂ ಒಬ್ಬರೂ ಬಿಡಲಾರದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಉಸಿರಾಗಿ ಬೆರತುಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ಎಂದೂ ಸಹ ಒಬ್ಬರ ಮುಖವನ್ನೊಬ್ಬರೂ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಕಂಡಿರಿದವರು.. ಅದು ಯಾವ ಮಾಯದಲ್ಲೋ ಸ್ನೇಹ, ಪರಿಚಯವೆಂದು ಶುರುವಾಗಿ ಪ್ರೇಮದ ಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರೂ ಸುಂದರ ಗೀತೆಯಾಗಿ ಮೀಡಿಯುತ್ತರಲ್ಲಾ?
ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೇ ಹೀಗೇನಾ ಎಂದು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ.. ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಲ್ಲಾ?
ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಗ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ .. ಇಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ..
ನಾವೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಭಾರಿ ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಜೊಡಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನ್ನಾಡಿರುತ್ತೇವೆ.. "ಅಲ್ಲಾ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಕುರುಡು ಎಂಬುದು ಇವರನ್ನು ಕಂಡೇ ಹೇಳಿರಬೇಕು. ನೋಡಿ ಆ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಕೈ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಮುಟ್ಟಬೇಕು. ಇವನೋ ಕಪ್ಪು ಕರಿಯ.. ಅದು ಹೇಗೆ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಆ ಪ್ರೇಮ ರಸ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿತೂ?"
ಹೀಗೆ ಜಾತಿ, ಮತ, ಚಹರೆ, ಗುಣಾವಾಗುಣ,ಅಂತಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮೀರಿ ಹುಟ್ಟುವ ಆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅಚ್ಚರಿಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮಾಡುವವರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ದೇವರಿಗೆ ಸಮನಾದವರು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಒಂದು ಭಾವನೇ ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಅತಿ ಉನ್ನತವಾದ ಭಕ್ತಿಯೇ ಸರಿ.
ರಾಧೆಗೆ ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಭಕ್ತಿಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ. ಈ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೆ ಅದೇ ಒಂದು ಭಕ್ತಿರಸ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ಮಯತೆಯಲ್ಲಿ ಅದು ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಪರಿತಪಿಸುವರಲ್ಲಾ? ಆ ಒಂದು ನಿಲುವು. ಆ ಒಂದು ಅರ್ಪಣೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗೆ ಸಮ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಆದರೇ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಗಳು ಗೆಲುವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವುವರೆಲ್ಲಾ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಲಿನ ಸಮಾಜ, ತಮ್ಮದೆಯಾದ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ತೀರಾಸ್ಕರಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಜಗತ್ತೇ ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಿಂತಂತೆ ಬಾಸವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಷಯಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಎದುರು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಿಲ್ಲಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಂತವರು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೇ ಅದಕ್ಕೆ ಎಳ್ಳು ನೀರು ಬಿಟ್ಟು ನಿತ್ಯ ಕೊರಗುತ್ತಲೇ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ದೂಡುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಒಂದಾಗಿರಲಿ ಎಂಬ ಶಾಸನವಿದ್ದರೇ ಎಷ್ಟು ಚೆಂದ?
"ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಯಾವುದೋ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ನಾನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟೆ. ಅವಳಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಗುಣ ನನ್ನನ್ನೂ ಹುಚ್ಚನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ. ಅದು ಏನೂ ಎಂದು ನಾನು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾರೇ" ಎಂದು ಚಟಪಟಿಸುವ ಹುಡುಗನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಕಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯವೇ?
"ಇಲ್ಲಾರೀ ಅವನನ್ನು ಕಂಡರೇ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಅಷ್ಟೇ. ಅವನಿಲ್ಲದ ಜೀವನವನ್ನು ನಾನು ಕನಸಲ್ಲೂ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಅವನು ಏನದರೂ ಆಗಿರಲಿ ನನಗೆ ಅವನು ಮಾತ್ರ ಬೇಕು." ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸುವ ಸಾವಿರಾರು ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ನಾವುಗಳು ಏನೆಂದು ಕರೆಯಲಿ.
ಅಲ್ಲಾ ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಈ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ?
ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಪುರಾಣ, ಕಥೆ, ಕಾವ್ಯ, ಕವನ, ಸಿನಿಮಾಗಳು ಬಂದವು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಮಾಡಿದರೂ ಇದರ ಮರ್ಮವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಈ ಹುಲು ಮಾನವ ಬಿಡಿಸಲಾರದಷ್ಟು ದಡ್ಡನಾಗಿರುವನೂ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಒಂದು ದೌರ್ಬಲ್ಯವೇ ಮತ್ತೇ ಮತ್ತೇ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಘಟಿಸುವ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ....
Oh Sorry! ಗೆಳೆಯನ ಕತೆಯನ್ನೆ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ! ಎಂದಾದರೂ ಒಮ್ಮೆ ಬರೆಯೋಣ..................!
ಅಲ್ಲಾ ಪ್ರೇಮ ಎಂದರೇ ಇಷ್ಟೇನಾ?
Sorry Love Guru
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿI have nothing to say about Love, Everything you have said in your article. Once again, an excellent narration about love, it feels that we have experienced though we aren’t.. to that extent you have illuminated about LOVE. Fantastic one, keep writing.
Regards.
Guru.