ಚಿನ್ನಾ ಎಂದು ವಾಟ್ಸಪ್ ನಲ್ಲಿ

ಇಂದು ಯುಗಾದಿ ನಮ್ಮ ನಾಡಿಗೆ ಹೊಸ ವರುಷದ ಪ್ರಾರಂಭದ ದಿನ. ಮನ್ಮಥ ನಾಮ ಸಂವತ್ಸರ ಶುರುವಾಗುವ ದಿನ. ಅದು ಎಷ್ಟೊಂದು ಸಂಭ್ರಮ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಹೊಸ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದು ಹೇಗೆ ಖುಷಿಪಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಒಳಗೆಲ್ಲೋ ಅಮ್ಮ ನಮಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸಿಹಿ ಅಡುಗೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.

ಇದೆ ದಿನ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ನಾನು ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದ್ದು. ಇದೆ ಒಂದು ವರುಷದ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಅವನು ಮೂರು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸಂಗಾತಿಗಳು ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು. ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಹೀಗೆ. ಇಷ್ಟಪಟ್ಟವರನ್ನು ಪಟ್ ಅಂಥ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡುಬಿಡಬೇಕು.ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು ಏನೆಂದರೂ ಬಿಡಬಾರದು ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಮನದಾಳದ ನಂಬಿಕೆ.

ಅದು ಹೇಗೆ ಇವನು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವನಿಲ್ಲದ ಈ ವರುಷದ ಯುಗಾದಿ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ನಾನು ಎಷ್ಟು ಕೇಳಿಕೊಂಡೇ.. ಬೇಡ ಕಣೋ ಹೋಗಬೇಡ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು.. ನನಗೆ ನೀ ಇಲ್ಲದ ಒಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನು ಯುಗವಾಗಿ ಕಳೆಯಬೇಕು.. ನಾನು ಟ್ರೈ ಮಾಡುತ್ತಿನಿ. ಮುಂದಿನ ವರುಷ ನಿಜವಾಗಿಯೋ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಓದಿ ಜಿ.ಆರ್.ಈ ಯನ್ನು ಕ್ಲೀಯರ್ ಮಾಡುತ್ತಿನಿ ಎಂದು ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿಕೊಂಡರೂ ಕಿವಿಯ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದೇ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಾರಿಬಿಟ್ಟ.

ಈ ಹುಡುಗರೇ ಇಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಇಲ್ಲದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ಮೇಲೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.

ಹುಡುಗಿ ನನ್ನವಳೆ ಬಿಡು ಎಂಬ ಕೊಬ್ಬು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

ನಾವುಗಳು ಒಮ್ಮೆ ಕೊಟ್ಟ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಜೀವ ಇರುವವರೆಗೂ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಈ ತರಲೆ ಹುಡುಗು ಬುದ್ಧಿಗಳಿಗೆ ಅದು ಹೇಗೋ ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

ಹುಡುಗಿ ಸಿಗುವವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತವೆ. ನಾವು ನಿನ್ನವಳೆ ಎಂದು ಅಂದಕ್ಷಣಕ್ಕೆ, ಅದು ಎಲ್ಲಿಯ ವೈರಗ್ಯಾ ವಕ್ಕರಿಸುತ್ತೋ.. ನಮ್ಮನ್ನೂ ಕೊಂಚ ಕೊಂಚ ಅವಾಯ್ಡ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಅವಾಯ್ಡ್ ಅಂಥ ಏನಿಲ್ಲಾ. ನನ್ನ ಹುಡುಗ ಹೇಳುವುದು ನಿಜವೇ. ನಿತ್ಯ ನನ್ನ ಮುಖ ಅವನು ಅವನ ಮುಖ ನಾನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕೂತರೆ ನಾವು ಬೆಳೆಯುವುದು ಹೇಗೆ. ಕನಸಿನ ನಮ್ಮ ಸಂಸಾರ ಕಟ್ಟುವುದು ಯಾವಾಗಾ?

ಅದು ನಿಜ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಗೆಳೆಯ!

ಆದರೇ ನನಗಂತೂ ಒಂದು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲಾ. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೂಬ್ಬರೂ ಏನಾದರೂ ಸಾಧಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಮನಸ್ಸಿನ ದುಡಿತವಿರುವಂತೆ ನನ್ನ ಈ ಹೃದಯವಂತನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಇದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಎರಡು ವರುಷ ಅದು ಹೀಗೆ ಹೋಗಿ ಹಾಗೆ ಬರುತ್ತದೆ ಚಿನ್ನಾ ಎಂದು ವಾಟ್ಸಪ್ ನಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ಅದು ಹೇಗೆ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಹುಡುಗಿಯರ ನಿತ್ಯ ಕಾಳಜಿ ಕಳವಳ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ? ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅವನ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೇ ನಾನು ನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ಅವನ ನೆನಪೇ ನಾನು.

ಹುಡುಗಿಯರ ಈ ಒಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಶಕ್ತಿಯೇ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಧಿಮಾಕು ಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

ನಾನು ಮುಂದಿನ ವರುಷದೊಳಗೆ ಅವನನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಓದಲು ಮನಸ್ಸು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕ ಇಡುದುಕೊಂಡರೇ ಅವನಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಮನ ಜಾರುತ್ತದೆ. ಓ ದೇವರೇ ಇದು ಯಾಕೆ. ಯಾಕಿಷ್ಟು ಅವನನ್ನು ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ? ಅವನು ಸಹ ನನ್ನನ್ನು ಇಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನಾ?

ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅವನು ನನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದು ಹೇಗೆ ಯು.ಎಸ್.ಎ ನಲ್ಲಿ ಓದಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು ಎಂದು ಕುಣಿದಾಡಿದ.. ಆ ಕ್ಷಣ ನನ್ನನ್ನೇ ಮರೆತವನಂತೆ ಅದು ಇದು ಎಂದು ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಎಲ್ಲಾ ಏರ್ಪಾಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹಾರಲು ಸಜ್ಜಾದ ನೆನಸಿಕೊಂಡರೆ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಊರಿಯುತ್ತದೆ. ಇವನೇನ್ನಾ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದು ಎಂದು ಅವಮಾನವಾಗಿದ್ದು ಅಂದು..

ಅದು ಏನೂ ಹುಡುಗರೋ ಪರದೇಶದ ವ್ಯಾಮೋವನ್ನು ಇಷ್ಟೊಂದು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾವೆ.

ನಾ ಹೇಳಿದೆ. ಯಾಕೆ ಹೋಗುವೇ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಓದಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಕೆಲಸ ಹಿಡಿ. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ನನ್ನ ಓದು ಮುಗಿದು ನಾನು ಒಂದು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಲೇಕ್ಚರ್ ಆಗುವೆ. ಇಬ್ಬರೂ ದುಡಿದರೂ ಸಾಕು. ಯಾಗೋ ಸಂಸಾರ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ತಲೆಹರಟೆ ನನ್ನ ಮಾತು ಏನೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ..ಹೊರಟೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟ.

ಅವನು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ಅದು ಎಷ್ಟು ಮಾತನ್ನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವು. ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಎನ್ನದೇ. ಈಗ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಮಾತನ್ನಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮಲಗುವ ವೇಳೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಲು ಸಮಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾನು ಏದ್ದೇಳಿ ಮಾತಾನಾಡುವ ಎನ್ನುವ ವೇಳೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ಸರಿ ರಾತ್ರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ! ಎಂದರೇ, ಇಂಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ನೀವೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ಮೋಬೈಲ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಾ.. ಅದೇನು ಮಾತು ಮಾತು ಬರೀ ಮಾತು! ಇಲ್ಲಿ ಬಾ ನೋಡು ಎಷ್ಟೇ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ ಇದ್ದರೂ ಯಾರೂ ನಮ್ಮ ಭಾರತದಂತೆ ಮೋಬೈಲ್ಗೆ  ಅಂಟಿಕೊಂಡಿಲ್ಲಾ. ಯಾವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಎಲ್ಲಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಮತ್ತು ಸಮಯದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅರಿತವರು ಈ ಜನ. ಅದಕ್ಕೆ ಅದು ಹೇಗೆ ಮುಂದುವರಿದಿದ್ದಾರೆ ನೋಡು  ಎಂದು ದೊಡ್ಡ ಲೇಕ್ಚರ್ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಟುಪಿಡ್!

ಅದು ಸರಿ ಹೀಗೆ ಭಾರತ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಭಾರತವನ್ನು ಅದು ಇಲ್ಲ, ಇದು ಸರಿಯಿಲ್ಲಾ ಎಂದು ತೆಗಳುವವರೆ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

ನಾನು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮನದಲ್ಲಿಯೇ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ನಮ್ಮ ಮೋದಿ ಏನಾದರೂ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿ ಭಾರತವನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳಿಗಿಂತ ಮುಂದೆ ತರಬೇಕು. ಆಗ ಸರಿ ಇರುತ್ತಾದೆ ಈ ಪರದೇಶ ಡಾಲರ್ ವ್ಯಮೋಹದ ಭಾರತ ದ್ವೇಷಿಗಳಿಗೆ.

ಅದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಮೋದಿಗೆ ಈಗಾ ಈಗ ಅರ್ಥವಾಗಿರುವಂತಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಭಾಷಣ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮೋದಿ ಕೊಂಚ ತಗ್ಗಿಸಿದ್ದಾನೆ.

ಉಫ್ ಯುಗಾದಿಯ ದಿನದಂದೂ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಲು ಹೋಗಿ ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮೋದಿ ಎಂದು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಏನೂ ಮಾಡುವುದು ಅಮ್ಮ ಮಾಡಿದ ಹೋಳಿಗೆಯನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಮನಸ್ಸು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಈ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೋತಿ ದೂರದ ಅಮೇರಿkaದಲ್ಲಿ ಈಗ ಮಲಗಿದೇ ನನ್ನ ದ್ಯಾನವಿಲ್ಲದೇ...!?