ಬುಧವಾರ, ಅಕ್ಟೋಬರ್ 12, 2011

ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮ ದೇವರಿಗೆ

ಹಾಯ್ ಸ್ಥಾಯಿ,

ಬಹಳ ದಿನಗಳಾಯಿತು ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಮಾತುಕತೆಯ ಜೀವನ ಪಯಣ.

ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟಿರುವಂತಿದೆ. ಹೋಗಲಿ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಪೋನ್ ಕರೆ, ಕೊಂಚ ಮೆಸೆಜ್ ನೋ ವೇ.. .ಜೀವನವೇ ಹೀಗೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ ಅಲ್ಲವಾ? ನಮಗೆ ಬೇಕಾದವರನ್ನು ಬೇಕಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸಮಯದ ಅಭಾವ ನಮಗೆಲ್ಲಾರಿಗೂ... ಏನೂ ಮಾಡವುದಕ್ಕೂ ಆಗಲ್ಲ.

ಜೀವನ ಮುಖ್ಯ ಅಂತಾ ನಾನೇ ನೀನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು. ಅನುಭವಿಸಬೇಕು. ಹತ್ತಿರವಿದ್ದು ದೂರ ನಿಲ್ಲುವೇವು ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೆಂಬ ನಮ್ಮಗಳ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲವಾ?

ಯಾಕೋ ಕಳೆದ ಹಲವು ದಿನಗಳಿಂದ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ತುಂಬ ಬರುತ್ತಿದೆ.. ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ನಿನಗೂ ಇದೆ ರೀತಿಯ ಹಂಬಲದ ಕೂಸು ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತಿದೆ ಅಂತಾ.. ಇರಲಿ ಅದರೂ ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಪತ್ರಿಸುವಂತಹ ಜರೂರತು ಯಾರಿಗೂ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅದು ಸುಮ್ಮನೇ ಟೈಮ್ ವೇಸ್ಟ್ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಬರವಣಿಗೆ, ಪೇಪರ್, ಪೇನ್ನು ಇತಿಹಾಸ ಸೇರಿಬಿಟ್ಟಿದೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಡೀಜಿಟಲ್ ಯುಗ ಮತ್ತು ಮಾಯೇ!

ಯೋಚಿಸು ನೀನು ಪತ್ರ ಬರೆದದ್ದು ಯಾವಾಗ ಎಂದು? ಅದು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಅಂಕಗಳಿಗಾಗಿ ನಿನ್ನ ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವುದು... ತೀರ್ಥರೂಪ ಸಮನಾದ... ಪ್ರಿಯ ಸ್ನೇಹಿತ/ತೆ ಹೀಗೆ..

ಪರಿಚಯವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ನೀನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾತನಾಡಿಸಲಿ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ.. ಹಾಗೆಯೇ ಟೀಪಿಕಲ್ ಸಿನಿಮಾ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಒಂದು ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ಬರೆದು ಅದನ್ನು ನಿನಗೆ ಅದೇ ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿ ಸೇವಂತಿಯ ಮೊಲಕನೂ ಅಥವಾ ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದೇ. ಆದರೆ ಅದು ಯಾವುದೂ ಬೇಕಾಗದೇ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಪರಿಚಯವಾಯ್ತು. ಹಾಗೆ ಹಾಗೆ ಸಾಗಿ ಇಂದಿನ ನನ್ನ ಪ್ರೇಯಸಿ ಕಮ್ ದಂ(ಪತಿ) ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತು.

ಎಷ್ಟೂ ವಿಚಿತ್ರ ಅಲ್ಲವಾ? ನಾನು ಯಾರೋ ನೀನು ಯಾರೋ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಪರಿಚಯವಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅನಂತರ ಅವರನ್ನು ಬಿಡಲಾರದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಾವುಗಳು ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದು ನಮ್ಮ ಜೀವಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅತಿ ಅನಿವಾರ್ಯ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ಜರೂರತುಗಳು ಹತ್ತು ಹಲವು ಇರಬಹುದು, ಅದರೇ ಜೀವನದ ಜೀವಂತಿಕೆಗೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸೆಳತಗಳು ಬೇಕೆ ಬೇಕು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.




ಯಾರನ್ನೊ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೀವಿ.. ಯಾರನ್ನೊ ತುಂಬ ಹತ್ತಿರದವರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.. ಯಾರೊಂದಿಗೊ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಮನದಾಳದ ನೋವು ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.. ಅವರಿಂದ ಒಂದು ನಾಲ್ಕು ಹನಿ ನಗುವನ್ನು ಮಾತನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವುಗಳು ಖುಷಿಯಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ.

ಕೇವಲ ಒಂದು ವಾರ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮುಖಾತಃ ಮಾತನ್ನಾಡದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಈ ರೀತಿಯ ಮನದ ತುಮುಲಗಳು, ಯೋಚನೆಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಬಾಧಿಸುತ್ತಿವೆ. ಇದೇ ಅಲ್ಲವಾ ಪ್ರೇಮ ಎಂಬುದು.. ಯಾವನಿಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತೂ ಎಂದು "ಪರಮಾತ್ಮ" ಮೋವಿ ಸ್ಟೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳುವಂತಾಗುತ್ತದೆ.

ಹೇ ರೀಯಲ್ಲಿ ಐ ಮೀಸ್ ಯೂ "ಪರಮಾತ್ಮ" ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುವಾಗ!

ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದ ಅನಂತರ ಅನಿಸಿತು ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅಂತಾ.

ಗೊತ್ತಾ ಅದರ ಒಂದು ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ "ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲದ ಅನುರಾಗವಿಲ್ಲಾ" ನಿಜನಾ?

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಅತಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಕಲಿಯುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಈ ರೀತಿಯ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಅಂತೇ.. ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು!!

ಸಿನಿಮಾ ಮುಗಿಯವರೆಗೂ ಆ ಪಾತ್ರಗಳೇ ನಾವುಗಳು ಆಗಿರುತ್ತೇವೆ. ಸಿನಿಮಾ ಮುಗಿದ ಅನಂತರ ಬದುಕಿನ ಕಠೋರ ಸತ್ಯಗಳ ಅನಾವರಣ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆ ಕೆಲವೊಂದು ಸಮಯದಲ್ಲಾದರೂ ನಾವುಗಳು ಸಂತಸಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರಲ್ಲಾ ಅದಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೂ ಕಡಿಮೆಯೇ.

ಬೇಗ ಬಂದು ನನ್ನ ಸೇರು ಚಿನ್ನ.. ಯಾಕೋ ಜೀವನದ ಬದುಕು ಬಂಡಿಯನ್ನು ಎರಡು ಗಾಲಿಗಳಿಲ್ಲದೇ ನಡೆಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ನಾವಂದುಕೊಂಡ ಅಂದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಕನಸುಗಳ ನನಸು ಕಾಣುವ ದಿನಗಳೂ ಇವು ಆಗಿವೆ ಎಂದು ಈಗ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಹೀಗೆ ಆಗಬೇಕು ಎಂಬ ನಿರ್ಧರ ಮೊದಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲಾ.. ಅದರೇ ನಮ್ಮಗಳ ಪ್ರಯತ್ನ ಆ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದ ಯಾವ ಭಯವಂತೂ ಇಲ್ಲ.

ಬದುಕು ಹಸನಾಗಲು ನಿರಂತರ ಪರಿಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಒಂದು ಸುಂದರ ಹಸಿ ನೋಟ ಇದ್ದಾರೆ ಸಾಕು ಅಂತ ನಿನಗೂ ಸಹ ಇಂದು ಅನಿಸಿರಬೇಕು. ಎಲ್ಲರೂ ಹೀಗೆ ನಿತ್ಯ ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಜೀವನ ಸುಂದರವಾಗಿ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕೂರತೆಯಿರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಸಾರವೆಂಬ ದೋಣಿಯನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು. ಎಲ್ಲಾರೂ ಅವರವರ ದಡವನ್ನು ಸೇರೆ ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ದೃಡ ನಂಬಿಕೆಯಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೇ.

ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾವುಗಳು ಕಂಡ ಕನಸುಗಳು.. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಸವಿನೆನಪುಗಳ ಸರಮಾಲೆ.. ಹರೆಯದ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ಒಂದು ಭಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಬಿಡು. ಅದು ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ವಯಸ್ಸು. ಆದರೂ ಇವತ್ತಿಗೂ ನನಗೆ ನೀನು ಅಂದಿನ ಏನೂ ಹರಿಯದಂತೆ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದ ಪಸ್ಟ್ ಪಿ.ಯೂ.ಸಿ ಬಿ ಸೇಕ್ಷನ್ ಸ್ಥಾಯಿ ಮಾತ್ರ.

ಯಾರ್ಯಾರನ್ನೂ ಎದುರು ಹಾಕಿ ಕೊಂಡು ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿರುವುದಕ್ಕೆ ನನಗಂತೂ ತುಂಬ ಖುಷಿ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ನಿನ್ನ ಮನೆಯವರೂ ನನ್ನ ಮನೆಯವರೂ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನು ಇಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವುದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನೆರವಿನ ಪಾಲು ಅಪಾರ!

ನೀನೂ ಗಮನಿಸಿರಬೇಕು ಇತ್ತೀಚಿನ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ನಟನ ದಾಂಪತ್ಯದ ಕಲಹ ಮತ್ತು ಅನಂತರ ದಂಪತಿಗಳು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೊಲಕ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.. ಇದು ಎಲ್ಲಾರ ಮನೆಯ ದೋಸೆಯನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಂತಾಯಿತು. ಅದರೂ ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.. ಯಾಕೇ ಪ್ರೀತಿಪಟ್ಟು ಮದುವೆಯಾದವರೂ ತಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಗಳನ್ನು ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ದ್ವೇಷಿಸುವಂತಹ ಮನಸ್ಸು ಅದು ಹೇಗಾದರೂ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ ಅಂತಾ.. ನೀನೂ ಮಾತ್ರ "ಯಾವನಿಗ್ಗೆಗೊತ್ತು" ಅಂತಾ ಮಾತ್ರ ಹೇಳಬೇಡ ಡೀಯರ್!!

ಜೀವನ ಒಂದು ದಿನದ ಮ್ಯಾಚ್ ಅಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲವಾ! ಅದು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜಾರಿ ಇರಬೇಕಾದ ಸವಿಸವಿ ಸಂಬಂಧದ ಕೊಂಡಿ. ನಿತ್ಯ ಹೊಸತನವನ್ನು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವುದಕ್ಕೆ ಏನೋ ನನಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಸಹ ನೀನು ನನಗೆ ಪರಿಚಯವಾದ ಆ ದಿನಗಳ ನನ್ನ ಹುಡುಗಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದಂತಾಹ ಕುತೂಹಲವೇ ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಇದೆ.

ಅದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮ ದೇವರಿಗೆ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್!

ಹೇ ಬೇಗ ನನ್ನ ಬಂದು ಸೇರು.. ಈ ಪತ್ರ ನಿನ್ನ ಸೇರುವುದುಕ್ಕೂ ಮುನ್ನಾ... ಆದರೇ!

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ