ಮಂಗಳವಾರ, ಜನವರಿ 12, 2010

ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಂಗಾತಿ ಬೇಕಾಗಿದೆ!

ನಮ್ಮ ಮಾತಾ ಪಿತೃಗಳು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಡೆಯವರಿಗೂ ಏನೂ ತಿಳಿಯದ ಮಕ್ಕಳು ಇನ್ನೂ ಅವರು ತಾವು ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳಬೇಕು, ಏನಾದರೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡಬಹುದು, ಇನ್ನೂ ಬುದ್ಧಿ ಬರಬೇಕು ಎಂಬಂತೆ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ೬೦-೭೦ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾದರೂ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸದೇ ಇರಲಾರರು. ಈ ರೀತಿಯ ಭಾವನೆ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಹುಟ್ಟಿದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಗಿ ಅದು ಅಳಿಸಲಾರದ ಒಂದು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೇರಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಯು ತಾನು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದಾಗ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಹಿರಿಯರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜೀವಿತದ ಪ್ರಾರಂಭದ ದಿನಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ತಾನು ಸಹ ಸ್ವಂತವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವಂತಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ತಾನು ನಿಲ್ಲಬಹುದಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಲು ಕಾತುರನಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಯೌವನಕ್ಕೆ ಕಾಲು ಇಟ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲೂ ಆಗುವ ಜೈವಿಕ ಮಾರ್ಪಾಡು ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಯೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನು ಸಹ ತನ್ನ ಸಂಗಾತಿಗಳೆಡೆಗೆ ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಿ ತನ್ನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅಸರೆಯಾಗಿ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ಭವ್ಯ ಬದುಕನ್ನು ಹೇಗೆ ಲೀಡ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲೂ ಎಂಬಂತೆ ಪ್ರತಿ ಹೆಣ್ಣು - ಗಂಡು ಪರಸ್ಪರ ತಮ್ಮ ಜೀವನ ಸಂಗಾತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸೆಳೆತದಲ್ಲಿ ತಮಗೆ ಯೋಗ್ಯರಾದ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸೊಪ್ಪುವ ಗೆಳೆಯ - ಗೆಳತಿಯರನ್ನು ಅತಿ ಮುಖ್ಯ ಮತ್ತು ಅವನು/ಅವಳಿಲ್ಲದೇ ಬದುಕುಲಾರೇನು ಎಂಬಂತಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಮುಂದೆ ಅದಷ್ಟು ದಿನಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಜನಾಂಗದ ಮುಂದುವರಿಕೆಯೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಗಟ್ಟಿ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅಡಿಪಾಯ ಇಡಲು ಉತ್ಸುಕರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ಮಾನವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವ ಸಂಕುಲದಲ್ಲಿ ಜೋತೆಗಾರಿಕೆಯ ಅದ್ಯತೆ ಕೇವಲ ಸಂತಾನಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಅಸರೆಯೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಜೋತೆಗಾರಿಕೆ ಅಥವಾ ಪರಸ್ಪರ ಒಂದಾಗಿ ಬಾಳುವ ಪಡಿಪಾಟು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಆಯ್ಕೇಯಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವುಗಳು ತಮ್ಮ ಹಿರಿಯರ ಸಂಬಂಧಿಕರ, ಅಪ್ತರ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆಯುವ ಜರೂರು ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಅದು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಲೋಕ ಅಲ್ಲವಾ?

ಆದರೆ ಮಾನವ ಪ್ರೇಮ - ಮದುವೆ, ಕೇವಲ ಸಂತಾನಭಿವೃದ್ಧಿಯೊಂದೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ಹತ್ತು ಮತ್ತಷ್ಟು ನೀರಿಕ್ಷೆಗಳು ಪ್ರತಿ ಹೆಣ್ಣು - ಗಂಡುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಉದ್ಬವಾಗುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಆ ಎಲ್ಲಾ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಪೂರ್ಣವಾಗುವ ಮಟ್ಟದವಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮ ವಿವಾಹ, ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಒಪ್ಪಿದ ಆರಿಸಿದ ಲವ್ ಕಮ್ ಆರೇಂಜ್ಡ್ ಮದುವೆಯೆಂಬ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿ ಸಂಬಂಧಗಳಾಗುತ್ತವೆ.

ಇಲ್ಲವಾದರೆ! ಪ್ರತಿಯೋಬ್ಬ ತಂದೆ - ತಾಯಂದಿರಿಂದ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರಿಂದ ವಿರೋಧವೆರ್ಪಟ್ಟು ಲವರ್ಸ್ ಗಳು ಕಣ್ಣೀರಿನಲ್ಲಿ ತಾವು ಕಟ್ಟಿದ ಪ್ರೇಮ ಸೌಧವನ್ನು ನಿಷ್ಕಾರುಣವಾಗಿ ಕೆಡವಿ ತೋಳೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ತಮ್ಮ ಹೆತ್ತವರು ಈ ಒಂದು ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎಂದು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರೀತಿಗೆ ಎಲ್ಲೊ ಕೆಲವರು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ತಾವು ಖುಷಿಪಡುತ್ತಾರೆ.

ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬರುವ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯೆಂದರೇ ಜಾತಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದನ್ನು ತಾವುಗಳು ಎಂದು ಬಿಲ್ ಕುಲ್ ಆಧಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬುದು ಕುರುಡು ಅಲ್ಲವಾ ಗಂಡು - ಹೆಣ್ಣು ತಾವುಗಳು ಏನೋ ಎಂತದೋ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ತಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿ ನೀನೇ ನೀನು ಎಂದು ಮುಂದುವರಿದು ಮದುವೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಲಾರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮ ತಾಜ್ ಮಹಲ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿರುಕು ಕಾಣಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಸಿದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮನಸ್ಸಪೂರ್ವಾಕವಾಗಿ ಅಂತರ ಜಾತಿ ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಲಾರರು.

ಅಂತಸ್ತು, ಆಸ್ತಿ, ವಿದ್ಯೆ, ಹಣ, ಸಂಬಂಧ, ಉದ್ಯೋಗ ಹೀಗೆ ನೂರಾರು ಮಜಲುಗಳ ಪಾಸೀಟಿವ್ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಲೇವಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ಈ ಒಂದು ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಹೆತ್ತವರು ಅರಿಯದ - ತಿಳಿಯದ ವಯಸ್ಸಿನ ಆಕರ್ಷಣೆ ಈ ಲವ್ ಎಂದು ಷಾರಾ ಎಳೆದು ಲವ್ ಮಾಡುವುದೇ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪು ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಇದರಲ್ಲೂ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದಂತ ಒಂದಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ ಸಂಬಂಧಗಳು ಉನ್ನತ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಗಟ್ಟಿ ಜೋಡಿಗಳು ಇರುತ್ತಾವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ತಿಳಿಯಬೇಕು.

ಇದಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ವಿಧದ ಮತ್ತು ತಾವು ಯೋಚಿಸಿದ ಒಪ್ಪಿದ ಗಂಡು - ಹೆಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಜೋತೆ ಮಾಡಿ ತಾವುಗಳು ಏನೋ ಒಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಕೊಡಿಸಿದೆವು ಎಂದು ಅರೇಂಜ್ಡ್ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಖುಷಿಪಡುವ ಹೆತ್ತವರು ಅವುಗಳು ಸಹ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪೇಲ್ ಆಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಏನು ಹೇಳುವರು?

ಮದುವೆ ಎಂಬುದು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ, ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವದಿಂದ ಎರಡು ಜೀವಗಳು ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಜೀವಿಸುವ ಬದುಕು ಅಂಥ ಅನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?

-ತ್ರಿಪುಟಪ್ರಿಯ

1 ಕಾಮೆಂಟ್‌:

  1. Naveen: Hi T...
    read ur new post........ good one.....
    Sent at 6:13 PM on Wednesday
    Naveen: well cant say anything at this point of time....... but I feel that parents are still caring out here once again in the issue which you have described..... Parents feel that insecurity that may be tomorrow my son/daughter would be rejected by the society, relatives, family mbs for marrying a different caste guy. So that caring of the parents towards their son/daughter makes them to compel their children to marry the one whom they choose
    Sent at 6:15 PM on Wednesday
    Naveen: no different that even I went through the same episode in my life but it depends on the rational thinking of the parent, yes there is a different way of thinking where they can think why not my child might be happier with that person whom he/she loved but the present indian parent hasnt reached that level and its not too far as well .......... hopefully in our times we have a different outlook on this:)

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ