ಅದೇ ಒಂದೇ ಮಾತು. ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಬೇಜರಾಗಿದೆ ಮನಸ್ಸು. ಚಿಕ್ಕವರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕರವರಿಗೆ. ಆ ಮೊಲೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಈ ಮೊಲೆಯವರಿಗೆ. ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೇ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಡದೇ ಆವರಿಸಿರುವ ಸರ್ವಂತ್ಯಾರ್ಮಿ ಕರೋನಾ.
ಒಂದು ವರುಷದಿಂದ ಈ ಒಂದು ಶಬ್ಧವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪಡೆದರವರಂತೆ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಈ ರೋಗದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆನೋ.
ಈ ಒಂದು ರೋಗವೇ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ರೋಗಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿ ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ರೋಗಗಳಿಗೆ ರಾಜನಂತೆ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಈ ಒಂದು ರೋಗದ ಅನಾಹುತದ ಮುಂದೆ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಾವುಗಳು ನಗಣ್ಯವಾಗಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಡದೇ ಬಿಂಬಿಡದ ಭೂತದಂತೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ.
ತನ್ನ ವಿಶ್ವ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಸ ಹೊಸ ಅವತಾರದಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ತಲೆನೋವು ತಂದಿಟ್ಟಿದೆ.
ಅದು ಎಷ್ಟು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ಅದು ಎಷ್ಟು ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕವನ, ಲೇಖನಗಳು ಕಳೆದ ಒಂದು ವರುಷದಿಂದ ಈ ಒಂದು ವೈರಸ್ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೋ.. ಈ ಒಂದು ಶಬ್ಧವಿಲ್ಲದ ಮಾತೇ ದುರ್ಬರ. ಮಾತೇ ವೇಸ್ಟ್ ಅನಿಸುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮೊದಲ ಮಾತೇ ಕೊರೋನಾ. ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣ, ಚಿಂತಿಸೋಣ ಅಂದರೇ ಅದೇ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ
ಕಳೆದ ವರುಷ ಈ ರೋಗದ ಆರ್ಭಟಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಂದ್. ಇಡೀ ವಿಶ್ವವೇ ಬಂದ್ ಅಂದರೇ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯಲ್ಲ. ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಕನಸು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತೇ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾರೊಬ್ಬ ಬುದ್ಧಿವಂತನು, ಸಾಮಾನ್ಯನು ಯೋಸಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ.
ತಾನೇ ಬುದ್ಧಿವಂತ, ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ನಿಲುಕದ ವಿಷಯ ಯಾವುದು ಇಲ್ಲವೇನೊ ಎನ್ನು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ರಂಗದಲ್ಲೂ ತಾನೇ ಬೇಸ್ಟ್ ಎನ್ನು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮೆಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದವನು.
ಆದರೇ ಕೊರೋನಾ ಕೊಟ್ಟ ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೊಡೆತ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇಡೀ ಮನುಕುಲದ ಯೋಚನೆಯ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ.
ಹಿಂದೆಯೆಲ್ಲಾ ಐ.ಟಿ ಬಿ.ಟಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಆಪೀಸ್ ಎ.ಸಿ ರೋಮು, ಜಗಮಗಿಸುವ ವಾತವರಣದಲ್ಲಿಯೇ ಮಾಡಬೇಕು. ಇದು ತುಂಬ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿ, ವೈಲೆನ್ಸ್, ಅದು ಇದು ಎಂದುಕೊಂಡು ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಒಳಗೆ ಬಿಡುವ ಮೊದಲು ಎಷ್ಟೊಂದು ಚೆಕ್ ಮಾಡಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಅನುಮಾನದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಾ ಸಾಪ್ಟವೇರ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಂದು ಅದೇ ಕೆಲಸ ಭಾರತದ ಅದು ಯಾವುದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಹಳ್ಳಿಯ ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ಅಮೇರಿಕಾದ ಯಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಕ್ಲೈಂಟ್ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಜೇಕ್ಟ ಸ್ಲೈಡ್ ರೀವಿವ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೇ. ಎಂದರೇ ಯೋಚಿಸಿ. ಈ ವೈರಸ್ ಅದು ಹೇಗೆ ಅಂಥ ಸೇಕ್ಯುರಿಟಿ ಅದು ಇದು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಂಪನಿಗಳ ಕಾಂಪೌಂಡ್ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದ ಗುಟ್ಟುಗಳು ಆರಾಮಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಸೌಟು, ಪಾತ್ರೇ ತೊಳೆಯುವ ಶಬ್ಧದ ಬ್ಯಾಕ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ಶಬ್ಧದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿವೆ. ಇದು ಇಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಅನ್ನುವುದು ಯಾರಾದರೂ ಯೋಚಿಸಿದ್ದಾರಾ?
ವಿಶ್ವದ ಅದು ಎಷ್ಟೋ ಕಂಪನಿಗಳು ಇನ್ನೂ ಮುಂದೆ ಈ ಅಫೀಸ್ , ಕ್ಯೂಬಿಕಲ್ ಗಳ ಸಹವಾಸವೇ ಬೇಡ. ನೋ ಆಪೀಸ್. ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಕ್ ಪ್ರಮ್ ಹೋಮ್ ಎಂದು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಅವುಗಳಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೈನ್ ಟನೇಸ್ ಹಣವನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಿವೆ.
ಒಂದು ದಿನ ಬಂದ್ ಎಂದರೇ ಬಾಯಿ ಬಾಯಿ ಬಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಇಂದು ದಿಕ್ಕು ತೋಚದೆ ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ಬಂದನ್ನು ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೇ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ.
ಯಾವುದೇ ರಂಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಕರೋನ ಹೊಸ ಹೊಸ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ತಾನು ಬದುಕ ಬೇಕೆಂದರೇ ಹೇಗೆ ಏನಾದರೂ ಹೊಸ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವಂತೆ ಸವಾಲು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.
ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿದರೇ ಅಷ್ಟೊಂದು ದುಡ್ಡನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ಈಗ ಹೆತ್ತವರು ರಿಯಲೈಜ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಆನ್ ಲೈನ್ ಪಾಠ ಅಂದು ಕೊಂಡು ಹೆತ್ತವರೇ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಾ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಯಾವುದು ಮುಖ್ಯ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಕರೋನಾವೇನಾದರೂ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿದೆಯೇ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ!
ಅದು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅನಾಹುತಕ್ಕೆ ಬಹುತೇಕ ಮಂದಿ ತಮ್ಮ ತನು ಮನ ಧನ ಜೀವನವನ್ನೇ ಪರಿಪಾಡುಪಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಯಾರಾದರೂ ಎಂದಾದರೂ ಯೋಚಿಸಿದ್ದಾರಾ ಹೀಗೆ ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ಒಂದು ಮೊಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂದು?
ಹೊಸ ಹೊಸ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಮನುಷ್ಯ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಎದರಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಜಯಶಾಲಿಯುಗುತ್ತಿದ್ದಾನೇ.
ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಒಂದೇ ವರುಷದಲ್ಲಿ ಕರೋನಾ ಲಸಿಕೆ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿರುವುದು.
ಕಳೆದ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಮಾತನಾಡಿಸಿದರೇ ಮೊದಲ ಮಾತು ನೀವು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಾ? ಅಂದರೇ ಲಸಿಕೆ! ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದರ ಮಾತೇ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ!
ನೋವು ನೋವು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುವಂತಾಗಿದೆ. ಸ್ವಚ್ಚಂದವಾಗಿ ತನ್ನವರೊಡಗೂಡಿ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪಕ್ಷಿಗಳ ರೆಕ್ಕೆಯನ್ನು ಕೂರೋನ ಎನ್ನುವ ವೈರಸ್ ಕತ್ತರಿಸಿದಂತಾಗಿದೆ.
ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಮನುಷ್ಯ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಾಣಿ ತಾನೇ ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವಂತಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಕಂಡು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮುಸು ಮುಸು ನಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ಬಾಸವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಕಳೆದ ಎರಡು ವಾರಗಳಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಕರೋನ ಅನಾಹುತಗಳು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯತ್ವವಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಆರ್ಭಟಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೇ ಮನುಷ್ಯನು ಎಂದು ಒಳ್ಳೆಯದು ಕೆಟ್ಟದು ಇದರ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಕಲಿಯಲಾರೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಯಾವುದು ಮುಖ್ಯ ಅಮುಖ್ಯವೆಂಬುದನ್ನು ಎಂಥ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಕೆಲವರೂ ಕಲಿಯಲಾರನೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಹಾಗೆಯೇ ಸಾವಿರಾರು ಜನರ ಸಾವು ಯಾರ ತಪ್ಪಿಗಾಗಿ ಯಾರ ಸಾವು ನೋವು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಮನುಷ್ಯ ಎಲ್ಲಾವನ್ನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ತೆಗೆದು ಹಾಕಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವನು. ಆದರೇ ಯಾವುದನ್ನು ತೆಗೆದು ಹಾಕಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ